در قالب word و در 55 صفحه، قابل ویرایش.
بررسي روابط اجتماعي
اكثر محصولات صنعتي توليد شده يا در حال توليد و يا در دست بررسي و طراحي، بخاطر و براي انسان و در رابطه تنگاتنگ با انسان عصر حاضر و آينده است. بررسي روابط اجتماعي انسان در رابطه با آن توليد و يا طرح از مراحل مهم تحقيقات در يك پروژه است.
آگاهي كافي در اين مرحله به طراح كمك مي‌كند تا به اطلاعات مناسب و با شناخت و بينش دست به طراحي آن محصول بزند. يك طراح صنعتي پيش از هر گونه فعاليت طراحي ابتدا بايد انسان و روابط انساني كه در رابطه با آن طرح مي‌باشد را شناسايي كند.
اين رابطه ثابت كرده كه طرح‌ها و محصولاتي كه بدون توجه به تحقيقات اجتماعي توليد شده‌اند عموماً شكست خورده و آن طرح با ناكامي مواجه گرديده است و با نشناختن استفاده‌گر، او را دچار آزردگي رواني و جسمي نموده است. از آنجائيكه از اهداف طراحان صنعتي در نظرگيري خواستها، آمال و آرزوهاي استفاده‌گر و همچنين صاحبان و سرمايه‌گذاران صنعت مي‌باشد، اين عدم شناخت باعث بروز شكست در توليد و استفاده محصولات مي‌گردد.
تاريخ ميز در ايران
در كشور ما صنعت مبلمان از ديرباز با ميزهاي كوتاه تحرير بسيار نفيس متداول و مرسوم بوده است و در دوره صفويه بخصوص مبلمان خاتم‌كاري و منبت‌كاري شده به حد اعلاي ترقي خود مي‌رسد و اين صنعت تاكنون در بعضي از مبلمانهاي گران‌قيمت به كار مي‌رود و شاه‌كارهايي را به‌وجود مي‌آورد. نمونه آن ميز منبت و خاتم‌كاري نفيس استاد كريمي است كه در نمايشگاه بين‌المللي بروكسل به معرض نمايش گذاشته شد. ولي بايد در نظر داشت كه در كشور ما تا چندي پيش صنايع مبلمان مخصوص اماكن مقدسه (ميز و جاكتابي و منبر) و قصرهاي سلاطين (تخت سلطنت و مبلمان داخلي قصرها) بود. اگر بخواهيم توسعه تاريخي ميز را مورد بررسي قرار دهيم بايد صنايع مبلمان‌سازي را بررسي كنيم و سپس به خود ميز پرداخته شود.
قبل از ظهور فرهنگ غربي در اقصي‌نقاط ايران نشستن روي قاليهاي زيبا و نفيس مرسوم بوده است و مبل‌سازي چندان رونق نداشت. حتي تا اواخر دوره قاجار فقط در منازل معدودي از افراد سرشناس مبلمان مخصوص پارچه‌هاي منگوله‌دار به سبك دربار فرانسه وجود داشت كه اغلب از خارج وارد مي‌شد ولي پس از اين دوره و با ساختن خانه‌هاي جديد و نفوذ اين فرهنگ صنعت مبل‌سازي روبه ترقي نهاد.
در اينجا بود كه استاد كارهاي ايراني با تلفيق روشهاي ايراني و اروپايي مبلهاي گران‌قيمتي ساختند. اين مبلها در ابتدا از چوب گردو بود و بعدها از چوبهاي ديگر مانند نارون و چوبهاي روشن مثل افرا، راش، ملج هم مورد استفاده قرار گرفت.
زماني مبل‌سازي در كارگاههاي كوچك انجام مي‌شد ولي پس از مدتي با عرضه تخته فيبر در اغلب موارد و به خصوص در ساختن قفسه لباس و ميز اين فراورده جديد جايگزين تخته‌هاي چوب شده، درها و نماي اينگونه محصولات از فيبر ساخته، كارخانه‌هاي بزرگتري ايجاد شد.
مبلسازان با استعمال ورني مخصوص كه به آن «شاندالوس» مي‌گويند مبلهاي روشن و درخشاني ساختند كه مورد پسند بازار قرار گرفت و به خصوص ميز تحرير و ميزهاي نهارخوري و قفسه لباس توسط افراهاي بانقوش پرمگس بسيار مورد توجه واقع شد. بعداً «فورميكا» وارد بازار ايران شد. كه نقوش آن گاهي تقليدي از چوبهاي مخصوص مبل مانند گردو و افراي ماهاگوني و گاهي داراي نقوش مرمري بوده و اين ماده براي روكش كاري اغلب صنايع مبلمان مورد استفاده قرار مي‌گرفت.
نتيجه گيري
در سالهاي اخير با عرضه تخته‌هاي فشرده نئوپان و مزاياي فراواني كه اين فراورده نو دارد در اغلب توكاريهاي مصنوعي چوب و به خصوص صفحه ميزهاي تحرير و نهارخوري و بدنه قفسه‌ها و غيره از اين ماده استفاده مي‌كنند. با بررسي تاريخچه ميزها به اين نتيجه مي‌رسيم كه مهمترين و اساسي‌ترين جنبه‌هايي كه جلب‌نظر مي‌كند جنبه‌هاي تزئيني و كنده‌كاري‌هايي است كه روي ميز انجام مي‌گرفته است. با گذشت زمان هرچه به طرف تفكر صنعتي پيش مي‌رويم از كنده‌كاري‌هاي سنتي كاسته مي‌شود و جنبه عملكردي ميز افزايش مي‌يابد.
ميزها به طرف تخصصي شدن پيش مي‌روند و كم‌كم ميزي خاص مي‌شوند. مثلاً ميز كامپيوتر، ميز چرخ خياطي، ميز تدوين و … كه در آنها مكانيزمهايي تعبيه شده و قسمتهايي از ميز متحرك شده است. اين مسائل نشان‌دهنده رشد فكري و ظهور طراحان صنعتي در عرصه كار مي‌باشد. مهمترين ارتباطي كه در آناليز تاريخي مي‌توان درنظر گرفت استفاده از روشهاي فرمي و تفكري است كه طي ساليان دراز رشد كرده و به ما رسيده و ما از ميان فرمها و تفكرات پيشين مناسب‌ترين آنها را كه منطبق با نيازهايمان است انتخاب نموده و با تجزيه و تحليل‌هايي كه روي آنها انجام مي‌دهيم، در صورت لزوم از آن تفكرات استفاده مي‌كنيم.